ေကာလိပ္ဂ်င္ဘ၀ တခဏ (ပဥၥမ ပုိင္း)
မနက္ လင္းျပီေလ။ ညကအိပ္ေရးပ်က္ခဲ့လုိ႕ ရီေ၀ေ၀နဲ႕ မထျခင္ ထျခင္နဲ႕ အိပ္ယာက လူးလဲထျပီး ေက်ာင္းသြားခဲ့ ရတယ္။ ဒီေန႕ အလုပ္မ်ားမယ္ မဟုတ္လား။
ဒီေန႕ ေတာ့ Zoology နဲ႕ Botany လက္ေတြ႕ ခန္း၀င္ရမွာပါ။ ခုပ်က္စီးသြားျပီ၊ မရွိေတာ့ ျပီျဖစ္တဲ့ လိပ္ခုံး ရွိရာ စာသင္ေက်ာင္းကုိေပါ့။ လက္ေတြ႕ ခန္းကုိေဆာက္ထားထားတာ အင္မတန္ေကာင္းပါတယ္။
ဒါကေတာ့ တုိ႕ လက္ေတြ႕ သင္ခန္းစာေတြ သင္ခဲ့ ရတဲ့ ေနရာေပါ့။ တုိ႕ ေခတ္ တုံးကပုံေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ ေအာက္ဆုံးထပ္က သံဇကာေတြ တုိ႕ တုံးကမရွိပါဘူး။ ခုပုံက ေတာင္ဘက္စာႀကည့္တုိက္ ေအာက္က ရုိက္ထားတဲ့ပုံပါ။ ဒီေက်ာင္းေဆာင္က
ေတာင္နဲ႕ ေျမာက္နဲ႕ တန္းေနတဲ့ အေဆာက္အဦပါ။ ဒါရဲ႕ အေရွ႕ ဘက္ အရပ္မွာလဲ အေဆာက္အဦ ျမင့္ျမင့္ မရွိဘူး။ အေနာက္ဘက္မွာ လဲကြက္လပ္။ အလင္းေရာင္ကုိ ကြယ္ေနတာ ဘာမွမရွိဘူး။ လက္ေတြ႕ ခန္းတခုလုံးရဲ႕ အေရွ႕ ဘက္ အေနာက္ဘက္ နံရံ ေတြက မွန္ အထူႀကီးေတြနဲံ႕ ဘဲကာထားတာ။ အျမဲတန္း လင္းျခင္းေနတာဘဲ။ ဖားခြဲ၊ ၀က္ခြဲ၊ ပုိးဟပ္ခြဲ၊ တီေကာင္ရဲ႕ ဦးေဏွာက္ရွာ ဒီမွာ အကုန္လုပ္ရ တယ္။ ပန္းပြင့္ ကေလးေတြကုိ တစစီ ခြဲျပီးႀကည့္မလား။ ျမက္ရြက္ ကေလးေတြထဲကကလာပ္စီးေလးေတြထဲမွာ " ဆုိက္တုိပလဆမ္ "
ေလးေတြ လည္ပတ္ေနတာကုိ မုိက္ကရုိစကုတ္နဲ႕ ႀကည့္မလား။ ျခင္ေကာင္ေလးရဲ႕ အစာအိမ္ ေဘးမွာ ငွက္ဖ်ားပုိးေတြ တြယ္ေနတာကုိ မွန္ဘီလူးနဲ႕ အႀကီးခ်ဲ႕ ႀကည့္မလား။ ဒီအခန္းမွာ လက္ေတြ႕ လုပ္ရတာေပါ့။
ဒီအေဆာက္အဦမွာ ေခတ္ေပၚ ပန္းပုရုပ္ေတြလဲ ရွိတယ္။ သုံးထပ္တုိက္ေလာက္ျမင့္တဲ့ နံရံ ေပၚမွာ ေႀကြျပားေတြနဲ႕ သရုပ္ေဖၚထားတဲ့ ပန္းခ်ီဆရာႀကီးေတြရဲ႕ လက္ရာေတြ ေျခာက္ခုေလာက္ ရွိတယ္။ ေထာက္ထားတဲ့ တုိင္မပါဘဲ ေလထဲကုိ ထုိးထြက္ေနတဲ့ တဆစ္ခ်ိဳး ေလွခါးနဲ႕ ဒုတိယထပ္ကုိ တက္ရတဲ့ ေလွခါးလဲရွိတယ္။ အလယ္ေခါင္က ေမြးျမဴထားတဲ့ ျမက္ခင္း စိမ္းစိမ္း ႏုႏု ေလးေတြ
စုိက္ထားတဲ့ ကြင္းျပင္။ ျမက္ရုိင္းႀကမ္းႀကမ္းေထာ္ေထာ္ႀကီးေတြ မဟုတ္ဘူး။ ဘုိင္အုိလက္ေတြ႕ ခန္းကေနႀကည့္ ရင္ စိမ္းစိမ္းျမျမ နဲ႕ လြင္ေနတာဘဲ။ ျပည္လမ္းမနဲ႕ ကပ္ရက္ကလည္း ေႀကြျပားခင္း ေရကန္လုပ္ထားေသးတယ္။ အလယ္မွာေရပန္းရွိတယ္။ အေဆာက္အဦက
ေတာ္ေတာ္ေခတ္မွီပါတယ္။ ခုေခတ္ ေရေႀကာင္းတကၠသုိလ္က ကုိဖုိးပါတုိ႕ ၊ မေကြးေဆးတကၠသုိလ္တုိ႕ မွာေတာ့ ဘာေတြ ထူးထူးျခားျခားရွိလဲ မသိဘူး။ ေရေက်ာင္းသားႀကီး ကုိဖုိးပါနဲ႕ ေဆးေက်ာင္းသူ ေကာလိပ္ဂ်င္မေလး တုိ႕ ေရးမွ ဖတ္ရ၊ သိရမွာေပါ့။
လက္ေတြ႕ တန္းက ေန႕ လည္ ၁၁နာရီခြဲေလာက္မွျပီးတယ္။ တကသ မွာ စ မွာက ေန ႕ လည္ ၂နာရီဆုိေတာ့ အခ်ိန္နည္းနည္းရတယ္။ ဒါနဲ႕ အခန္းျပန္ ။ ေက်ာင္းစာအုပ္ေတြျပန္ထားျပီး အိပ္ျခင္ေျပ သူငယ္ျခင္းေတြနဲ႕ အတူ ဦးခ်စ္ဆုိင္မွာ လဘက္ရည္သြားေသာက္ ႀကတယ္။
တကသ အေဆာက္အဦမွာေတာ့ ေက်ာင္းသားအလံ။ ခြပ္ေဒါင္းအလံ ေတြတလူလူေပါ့။ တကသ သီခ်င္းေတြကုိလဲ
ေလာက္စပီကာနဲ႕ အရပ္ေလးမ်က္ႏွာက ႀကားရေအာင္ ဖြင့္ထားတာ အက်ယ္ႀကီး။ ကုိျမတ္ေလးစပ္ခဲ့တဲ့ သီခ်င္းေတြ အမ်ားႀကီးႀကား
ရတယ္။ ခုေတာ့ ဒီသီခ်င္းေတြ ဘယ္ျပန္ရွာရမယ္ေတာင္ မသိေတာ့ ပါဘူး။
ဦးခ်စ္ဆုိင္ကေန အမရ၊ မႏၱေလးေဆာင္ဘက္က တကသ ကုိမသြားဘဲ အေျခအေနႀကည့္ ရေအာင္ လွည္းတန္းဘက္
ထြက္ျပီးမွ တကၠသုိလ္ရိပ္သာ လမ္းအတုိင္း တကသ ဘက္ကုိေလွ်ာက္လာျဖစ္တယ္။ ရိပ္သာလမ္းေပၚမွာေတာ့ ၃-၄ေယာက္ေလာက္ စု စု ေနတဲ့ အသက္ခပ္ႀကီးႀကီး လူအုပ္စုေတြေတြ႕ ရတယ္။ ေထာက္လွန္းေရးေတြေနမွာေပါ့။ အခ်ိန္နီးျပိဆုိေတာ့ အဲဒီကေန တကသကုိ အဓိပတိလမ္းကေန တဆင့္ ၀င္လုိက္ေတာ့ တယ္။
ဒါက တကသ အမွဳေဆာင္ေတြပါ။ တုိ႕ ႏွစ္ကေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ စစ္မျဖစ္ခင္ ဟုိေရွးတုံးကပုံပါ။ အႀကီးခ်ဲ႕ ႀကည့္လွ်င္ Gift of U Nyo ဆုိတာေတြ႕ ရမွာပါ။ သူေဌး ဦးညိဳက ေဆာက္ေပးထားတာပါ။ ဒီကေန ျမန္မာျပည္ လြတ္လပ္ေရး တုိက္ပြဲ၀င္ သူရဲေကာင္းေတြ ေမြးဖြါးေပးခဲ့တာေပါ့။ အျပင္က ရုိက္ထားတဲ့ ပုံေတြက ၀ါးေနလုိ႕ ဒီပုံကုိတင္ေပးလုိက္တာပါ။
တကသ ထဲ ေရာက္ေတာ့ ေက်ာင္းသားေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေရာက္ေနပါျပီ။ တုိ႕ အုပ္စုလည္း ေခ်ာင္တဲ့ ေနရာရွာျပီး ၀င္ထုိင္လုိက္ႀကတယ္။ ခဏေနေတာ့ အခန္းအနားစတယ္။ အခန္းအနား သဘာပတိ ကေတာ့ တကသ ဥကၠဌ ကုိဗေဆြေလး ေပါ့။ တကၠသုိလ္ ေကာင္စီမွာ ေက်ာင္းသားကုိယ္စားလွယ္ေတြကုိ စစ္အစုိးရက ျဖဳတ္ပစ္ျပီး မတရားတဲ့ အခ်က္ေတြကုိ စည္းကမ္းလုပ္ျပီးခ်မွတ္ထားေႀကာင္း။ တကၠသုိလ္ေက်ာင္းကုိ သူတုိ႕ စစ္တပ္ ဘားတုိက္ ေတြလုိ အတင္းအက်ပ္ ခ်ဳပ္ခ်ယ္တဲ့ အမိန္႕ေတြခ်ထားတာကုိ ရွဳတ္ခ်ေႀကာင္း။ ေက်ာင္းသားကုိယ္စားလွယ္ေတြ ျပန္ခန္႕ ဘုိ႕ ၊ အေဆာင္စည္းကမ္းေတြ ကုိ အရင္လုိဘဲ ျပန္ျပင္ေပးဘုိ႕ ေတာင္းဆုိခ်က္ေတြ တင္ျပျပီး ေက်ာင္းသားထုရဲ႕ သေဘာတူညီခ်က္ ေတာင္းခံခဲ့ပါတယ္။ တုိ႕ တေတြကလည္း ၊ အားလုံးကလည္း ေထာက္ခံေႀကာင္း ဆႏၵျပဳႀကတယ္။ ေနာက္ဆုံးႀကေတာ့ ကုိသာဘန္းထင္တယ္။ သူကတခုေတာင္းဆုိတယ္။ ဒီအစည္းအေ၀းျပီးလွ်င္ ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္မွဳေတြကုိ ဆန္႕ က်င္ကန္႕ ကြက္တဲ့ အေနနဲ႕ ေက်ာင္းသားေတြ ေက်ာင္း၀န္းအတြင္းမွာဘဲ အဓိပတိ လမ္းတေလွ်ာက္ ခ်ီတက္ ဆႏၵျပဘုိ႕ တင္ျပတယ္။ တက္လာတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြ ကုိဆႏၵေတာင္းခံတဲ့ အခါ အားလုံးက သေဘာတူတဲ့ အတြက္ တကသ က ဦးေဆာင္ျပီး တုိ႕ တေတြ အဓိပတိ လမ္းတေလွ်ာက္ခ်ီတက္ဆႏၵျပႀကပါတယ္။
ဒါက တကသ အေဆာက္အဦက ထြက္လာတဲ့ ပုံေပါ့။
ဒါက ဘြဲ႕ ႏွင္းသဘင္ အေဆာက္အဦ ေရွ႕ ကေနျပန္ ထြက္လာတဲ့ ပုံပါ။ အခ်ိန္သိပ္မႀကာပါဘူး။ ညေန ၄နာရီေလာက္ဆုိ ျပီးတယ္နဲ႕ တူပါတယ္။ ျပီးျပီဆုိေတာ့ ေက်ာင္းသားေတြလဲ ကုိယ့္ အေဆာင္ကုိယ္ျပန္ႀကေပါ့။ တကသ က အမွဳေဆာင္ေတြဘဲ တကသ မွက်န္ခဲ့ တာပါ။ တကသ က ၂ထပ္အေဆာင္။ အစည္းအေ၀းကအေပၚထပ္ခမ္းမႀကီးမွာ လုပ္တာ။
ေအာက္ထပ္မွာက လဘက္ရည္ဆုိင္၊ ဆံသဆုိင္ေတြရွိတယ္။ ငါကေတာ့ ကုိယ့္ အေဆာင္ကုိယ္မျပန္ေသးဘဲ စစ္ကုိင္းေဆာင္က သူငယ္ခ်င္း သက္တင္ အခန္းကုိ လုိက္သြားတယ္။ သူနဲ ကုိရဲျမင့္ နဲ႕ ကတခန္းထဲ။ ၂ေယာက္လုံးနဲ႕ သိေတာ့သူတုိ႕ ႏွင့္စကားသြားေျပာေနတာပါ။
ေအးေအးေဆးေဆးပါဘဲ။
မႀကာပါဘူး။ အဓိပတိလမ္းတေလွ်ာက္မွာ ေက်ာင္းသားေတြ ေအာ္ျပီးေျပးလာႀကလုိ႕ ဘာျဖစ္တာလဲဆုိျပီး အခန္းထဲကထြက္၊ ၀ရန္တာကေန ႀကည့္ျဖစ္တယ္။ တကသမွာ ပုလိပ္ေတြ ၀င္ဖမ္းေနျပီ။ ရဲေဘာ္တုိ႕ ဆင္းခဲ့ႀက လုိ႕ ေအာ္ျပီး အေဆာင္က ေက်ာင္းသားေတြကုိ လုိက္ေခၚေနတာကုိး။ ခ်က္ျခင္း ျဗံဳးဆုိ အဓိပတိလမ္းေပၚ ေရာက္သြားတယ္။ ေကာ်င္းသားေတြ နည္းနည္းဘဲ ရွိေသးတယ္။ တကသ နဲ႕ မ်က္ႏွာျခင္းဆုိင္ကအေဆာင္က မႏၱေလးေဆာင္မုိ႕ အဲဒီအေဆာင္ေရွ႕ မွာေတာ့ ေက်ာင္းသားေတြ နည္းနည္းရွိတယ္။ သူတုိ႕ က တကသ ဘက္မွာ ရွိေနတဲ့ ပုလိပ္ေတြကုိ ေတြ႕ တဲ့ ခဲလုံးေတြနဲ႕ ေပါက္ေနတာကုိး။
တုိ႕ ေက်ာင္း၀န္းထဲကုိ က်ဴးေက်ာ္၀င္ေရာက္ျပီး တုိ႕ ေခါင္းေဆာင္ေတြကုိ မတရားဖမ္းစီးတာ တုိ႕ ေက်ာင္းသားထုကုိ
ေစာ္ကားတာ၊ တုိ႕ ျပန္ျပီး ခုခံရမယ္ ဆုိတဲ့ အေတြးက ရင္ထဲ ႏွလုံးထဲ ျဗဳံးဆုိ ၀င္လာတယ္။ ဒီေတာ့ ေတြ႕ တဲ့ ေက်ာင္းသားေတြနဲ႕
ေပါင္းျပီး ေတြ႕ တဲ့ ခဲ နဲ႕ ေကာက္ေပါက္ျဖစ္တယ္။ ေနာက္ အဓိပတိလမ္းေပၚကေန ေပါက္ရတာ အားမရတာနဲ႕ မႏၱေလးေဆာင္ဘက္ သြားျပီး မႏၱေလးေဆာင္ ေရွ႕ က ေက်ာင္းသားအုပ္စုနဲ႕ ေပါင္းျပီး ျပန္လည္ ခုခံခဲ့ပါတယ္။
တျဖည္းျဖည္း ေက်ာင္းသားေတြ မ်ားလာတယ္။ သူငယ္ခ်င္းရဲထြတ္ကုိလဲ ဒီေနရာမွာေတြ႕ ခဲ့တယ္။ အဲဒီကေန ပထမ အဓိပတိလမ္းမဘက္ ျပန္သြားမယ္ဆုိျပီး အမရေဆာင္ဘက္ျပန္ထြက္လာတယ္။ ဒီမွာ ေက်ာင္းသား ပခုကၠဴအသင္း က အတြင္းေရးမွဴး ကုိေအာင္ျမင့္သိန္းနဲ႕ ေတြ႕ လုိ႕ သူက မင္းတုိ႕ နက္ဖန္ "Fresher welcome " လာဘုိ႕ မေမ့နဲ႕ ေနာ္ လုိ႕ သတိေပးတာ ခံရပါေသးတယ္။ အဲဒီႏွစ္က တကၠသုိလ္ ေက်ာင္းသားပခုကၠဴအသင္းဥကၠဌကအင္ဂ်င္နီယာေက်ာင္းသား ကုိစုိးျမင့္၊ အတြင္းေရးမွဴးက ကုိေအာင္ျမင့္သိန္း။
ေက်ာင္းသားသစ္ေတြ ႀကိဳဆုိမဲ့ ပြဲကုိ ဇူလုိင္ ၈ရက္ေန႕ ေန႕ လည္မွာ တကသအေဆာက္အဦကခန္းမကုိငွားျပီးလုပ္မွာပါ။ သူ႕ ကုိ
"လာမွာပါ။ စိတ္ခ်ပါ။ " လုိ႕ ေျပာခဲ့ ရေသးတယ္။ ေနာက္ အဓိပတိ လမ္းေပၚ ျပန္ေရာက္ေတာ့ သထုံေဆာင္က ကုိညြန္႕ စံ၊ ကုိရဲ တုိ႕ ကုိလဲေတြ႕ လုိ႕ သူတုိ႕ နဲ႕ ေပါင္းျပီး ပုလိပ္ေတြကုိ ခုခံျဖစ္ပါတယ္။
တကသ ေရွ႕ ကေန ပုလိပ္ေတြထဲကေန ေျခာက္လုံးျပဴးနဲ႕ ပစ္ခတ္ပါေသးတယ္။ ဒါေပမဲ့ က်ည္ဆံ ထိပ္ဖူး ျဖဳတ္ထားတဲ့ အတြက္ အသံဘဲ မည္တာဘဲ လုိ႕ သိႀကတဲ့ အတြက္ ေက်ာင္းသားအုပ္ ကြဲ မသြားပါဘူး။ ဒီေတာ့ ပုလိပ္ေတြက မ်က္ရည္ယုိဗုံးေတြကုိ ထုတ္သုံးလာတယ္။ ငါတုိ႕ အတြက္ေတာ့ ဒါ ပထမဆုံးအေေတြ႕ အႀကဳံဘဲ။ ပစ္လုိက္တဲ့ ဗုံးက ေရာက္လာရင္ နဲနဲေတာ့ ပူတယ္။ မီးခုိးေတြထြက္လာပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ထူပစ္ေနေလာက္ေအာင္ မထြက္ပါဘူး။ မီးေလာင္တာလဲ မရွိပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ မ်က္စိေတြ အရမ္းစပ္ျပီး မ်က္စိဖြင့္ လုိ႕ မရေလာက္ေအာင္ကုိ ျဖစ္လာတတ္ပါတယ္။ ဒီ မ်က္ရည္ယုိ ဗုံးေတြ ေလာက္ေတာ့ ေက်ာင္းသားေတြက ပ်င္းေတာင္ ပ်င္းပါေသးတယ္။ အေတြ႕ အႀကဳံ ကမ်ားျပီေလ။ မႀကာခဏ မ်က္ရည္ယုိဗုံးဒဏ္ ခံရဘူးေတာ့ ဘယ္လုိလုပ္ရမယ္ဆုိတာ သိေနႀကတယ္။ အေဆာင္ကေန ေရပုံးေတြနဲ႕ ေရေတြ သယ္လာႀကတယ္။ အဲဒီေရနဲ႕ မ်က္ႏွာသစ္လုိက္တယ္ဆုိတာနဲ႕ မ်က္စိ ပူစပ္ေနတဲ့ ေ၀ဒနာ ဟာ ခ်က္ျခင္းေပ်ာက္သြားပါတယ္။
တခ်ိဳ႕ ေက်ာင္းသားေတြက က်လာတဲ့ ဗုံးကုိ ေကာက္ျပီး ျပန္ပစ္တာ၊ ေရပုံးထဲ ေကာက္ထည့္တာ ေတြ လုပ္ေတာ့ သူတုိ႕ မ်က္ရည္ယုိ ဗုံးဟာ ဘာမွ ထိေရာက္မွဳ မရွိေတာ့ ပါဘူး။
ေနာက္ သိပ္မႀကာပါဘူး။ ပုလိပ္ေတြလဲ တကသ အေဆာက္အဦ ထဲကဆုတ္ျပီးထြက္သြားႀကပါတယ္။
ေက်ာင္းသားေတြက လဲ ေဟး ေဟး ဆုိျပီး ေအာ္ဟစ္ရင္း အဓိပတိလမ္းထိပ္ အထိ လုိက္ႀကတယ္။ အဓိပတိ လမ္းထိပ္ေရာက္ေတာ့
ေနာက္ထပ္ မ၀င္ႏုိင္ေအာင္ဆုိျပီး အဓိပတိ လမ္းထိပ္က တံခါးကုိ ပိတ္လုိက္ႀကပါတယ္။
ေနာက္ ေက်ာင္းသားေတြက တုိ႕ ေက်ာင္းထဲ၀င္ျပီး တုိ႕ ေခါင္းေဆာင္ ေက်ာင္းသားေတြ အဖမ္းခံရတာ ပါေမာကၡခ်ဳပ္ အသစ္ျဖစ္တဲ့ ဦးကာ ညံ့ျဖင္းလုိ႕ ဆုိျပီး ဦးကာကုိ စိတ္ဆုိးေဒါသထြက္ႀကပါတယ္။ ဦးကာ ကုိဆန္႕ က်င္ျပီး ေႀကြးေႀကာ္သံေတြ
ေအာ္ဟစ္လာတယ္။ ေနာက္ ဦးကာ ဘယ္မွာတုံးဆုိေတာ့ မေ၀းပါဘူး။ တကသ အေဆာက္အဦ နဲ႕ ကပ္ရက္ ျခံ၀ုိင္းက အိမ္မွာ ဦးကာက ေနတာကုိး။ ဒီလုိကပ္ရက္ ေန ေနျပီး ေက်ာင္းသားေတြ အဖမ္းခံရတာ၊ မ်က္ရည္ယုိဗုံးေတြနဲ႕ ပစ္ခတ္ခံရတာ ဦးကာ က ဘာမွ၀င္မေျပာဘူး။ ၀င္မတားဘူး။ သူအသုံးမက်လုိ႕ ဆုိျပီး ဦးကာ အိမ္ကုိ၀ုိင္း ဆႏၵျပႀကပါျပီ။
ဒီအခ်ိန္မွာ တကၠသုိလ္ရိပ္သာလမ္း နဲ႕ နီးတဲ့ ဘက္က ေက်ာင္းသားေတြက ေျပာလုိ႕ တကၠသုိလ္ ၀န္း တခုလုံးကုိ စစ္တပ္က ၀ုိင္းထားျပီျဖစ္ေႀကာင္းကုိသိလုိက္ရပါသည္။
ကဲ...ကဲ စာလဲ အေတာ္ ရွည္သြားျပီ။ ဒီမွာ တပုိင္းရပ္လုိက္အုံးမွ ေတာ္မည္ထင္ပါတယ္။
ေနာက္တပုိင္းကုိ ေစာင့္ ေမွ်ာ္ ဖတ္ရွဳႀကပါရန္။
အားလုံး အဆင္ေျပႀကပါေစ။
သုစံ
ဧျပီလ၊ ၁၄ရက္၊ ၂၀၁၃ခု
