လာေရာက္ေသာဧည့္သည္မ်ား

Saturday, March 28, 2015

                                  Danville ျမိဳ႕သုိ႕ တစ္ေခါက္

                          မတ္လ ၂၇ရက္ေန႕ ကေပါ့။ ဒန္ဗီးျမိဳ႕ မွာ စီးတီးက အလုပ္စာေမးပြဲေခၚလုိ႕  သမီးသြားေျဖရတယ္။ အဲဒီေန႕ က ေသာႀကာေန႕ ဆုိေတာ့ ကုိဖုိးသူမအားဘူး။ အဲဒီျမိဳ႕က ေဟး၀ပ္နဲ႕ ၂၂မုိင္ေလာက္ေ၀းတယ္။ အေရွ႕ ေျမာက္ဘက္ အရပ္မွာေပါ့။ ဒီေလာက္ အေ၀းႀကီး သမီးက ကားမေမာင္းဘူးေတာ့  လုိက္ပုိ႕ ရတယ္ေလ။ အဲဒီဘက္ကုိ တေခါက္မွ မေရာက္ဘူးေသးေတာ့ လမ္းညႊန္စက္ကေလး အကူအညီနဲ႕ သြားရပါတယ္။

                            စာေမးပြဲက  ၉နာရီခြဲက ၁၂နာရီ အတြင္း ေျဖရမွာဆုိေတာ့  အိမ္ကေစာေစာထြက္သြားႀကရပါတယ္။  ေတာင္တန္းေတြရွိတဲ့ ဘက္ အရပ္မုိ႕  လမ္းခရီးက ေတာင္ႀကားလမ္းေလးအတုိင္း သြားရတာပါ။ ေစာေစာသြားရေပမဲ့ ျမိဳ႕ အထြက္မွာေတာ့  အလုပ္သြားႀကတဲ့ အခ်ိန္မုိ႕ ကားႀကပ္တယ္။

                               လမ္းေလးက ေတာ္ေတာ္လွတယ္။ ေတာင္ႀကားမွာ အနိမ့္၊ အျမင့္၊ အေကြ႕၊ အေကာက္၊ အတက္၊ အဆင္းေတြနဲ႕  သတိေတာ့ ထား ေမာင္းရတယ္။ ကင္မရာပါေပမဲ့ ကုိယ္က ေမာင္းတဲ့သူဆုိေတာ့ လမ္းမွာ မရုိက္ႏုိင္ခဲ့ပါဘူး။

                                ဒန္ဗီးျမိဳ႕ ကုိေရာက္လုိ႕ သမီးေျဖရမဲ့ ခန္းမကုိ သြားျပီဆုိမွ  ကားရပ္ရမဲ့ ေနရာ ရွာျပီး ရပ္ရတယ္။ စာေမးပြဲ ေျဖရမဲ့ အေဆာက္အဦးက ပန္းျခံတခုထဲက အေဆာက္အဦပါ။ ေဘးမွာ ေရကန္တခုလဲရွိတယ္။ သစ္ပင္ေတြနဲ႕ ေရကန္ပတ္လမ္းေလးလဲ သပ္သပ္ရပ္ရပ္လုပ္ထားပါတယ္။

                                 ေစာေစာစီးစီးမုိ႕ က်န္းမာေရးအတြက္ လာေရာက္ လမ္းေလွ်ာက္တဲ့သူေတြ၊ ေလ့က်င့္ခန္းလုပ္ေနတဲ့ သူေတြရွိတယ္။
                               ဒါကေတာ့ ျမိဳ႕ ေလးက အိမ္ေတြကုိ ရုိက္လာခဲ့တာပါ။




                              ေအာက္ပုိင္းက ကားရပ္တဲ့ေနရာ။ ဒါကုိမုိးထားတာက ဆုိလာစဲေတြ။
                             ဘယ္ဘက္ အေဆာက္ အဦးက စာေမးပြဲေျဖရတဲ့ ခန္းမပါ။ ေရကန္မွာ ေရပန္းတခုလဲ လုပ္ထားေသးတယ္။
                                   

                                   

                                ေရကန္ထဲမွာေတာ့ ဘဲေတြ၊ ဘဲငန္းေတြေတာ့ ေရကူးေနႀကတယ္။ ေရက နည္းနည္း ေနာက္လုိ႕ ငါးေတြ ရွိမရွိ မေတြ႕ ရပါဘူး။  ပန္းျခံကုိ လာေရာက္ႀကတဲ့ သူေတြက အေႏွာင့္အယွက္ ေပးေလ့မရွိႀကလုိ႕ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း ဘဲသြားလာေနႀကတာပါ။

                                 ဒါက ေရကန္ပတ္လမ္းေလးေပါ့။ ကြန္ကရစ္ လွလွပပ ေသေသသပ္သပ္ ခင္းထားတာပါ။
                                 ဖန္တီးထားတဲ့ ေခ်ာင္းေလးေတြမွာလည္း ခုလုိ သပ္သပ္ရပ္ရပ္ တံတားေလးေတြနဲ႕ မုိ႕ ႀကည့္ရတာနဲ႕ေတာင္ ကန္ကုိ ပတ္ျပီး လမ္းေလွ်ာက္ခ်င္စိတ္ေပၚလာေစပါတယ္။

                                 ဘဲေတြ၊ ဘဲငန္းေတြကုိ အေႏွာင့္ အယွက္သာ မေပးတာ အစာကုိေတာ့ မေႀကြးႀကဘုိ႕ႏုိးေဆာ္ထားပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အစာမေႀကြးရလုိ႕ အမိန္႕ထုတ္ပိတ္ပင္တာမ်ိဳးမဟုတ္ဘဲ အက်ိဳးသင့္ အေႀကာင္းသင့္ ေရးျပထားလုိ႕ ေႀကြးတဲ့သူမရွိပါဘူး။
                                       

                                   ပန္းျခံကုိလာတဲ့ မိသားစုေတြမွာလဲ ခေလးေတြပါႏုိင္တာမုိ႕  ခေလးကစားကြင္းကုိလည္း လွလွပပ ျပဳလုပ္ထားပါတယ္။
                                     
                                       ပန္းျခံထဲ ေလွ်ာက္ႀကည့္ေတာ့မွ ဒီပန္းျခံဟာ က်ဆုံးသြားႀကတဲ့ စစ္သည္စစ္သားေတြကုိ ဂုဏ္ျပဳတဲ့ အထိန္းအမွတ္ အေနနဲ႕ လုပ္ထားတာဆုိတာသိရတယ္။
                                       

                                       ဒီမွာေတာ့ စစ္သားေတြနဲ႕ စစ္သည္ေဟာင္းေတြကုိ  အားလုံးက ေလးစားႀကပါတယ္။ စစ္မွဳထမ္းဘူးတဲ့သူဆုိလွ်င္ အလုပ္အကုိင္မွာလည္း ဦးစားေပးခန္႕ထားေလ့ရွိပါတယ္။ အရည္အျခင္းမမွီဘဲနဲ႕ေတာ့ မခန္႕ပါဘူး။ အရည္အျခင္းတူေနတယ္ဆုိလွ်င္ေတာ့ စစ္မွဳထမ္းေဟာင္းကုိ ဦးစားေပးပါတယ္။
                                        
                                        ေန႕လည္း ၁၁နာရီခြဲေလာက္မွာ သမီး စာေမးပြဲေျဖျပီးလုိ႕ ထြက္လာပါျပီ။ ပါလာတဲ့ မုန္႕ေတြစားျပီး သူလည္း ကန္တပတ္ေတာ့ ေလွ်ာက္ျဖစ္ပါတယ္။
                                       




                                   ကန္ရဲ႕ အလွကုိ တပတ္ခံစားျပီးေတာ့မွ ဒီကန္ကုိ ႏုတ္ဆက္ ျပန္ခဲ့ ႀကပါတယ္။
                                        
                                   

                                     ဒီကန္ရဲ႕ အလွကုိ မ်က္ျမင္ေတြ႕ လုိလွ်င္ေတာ့ အျမန္သာႀကြခဲ့ႀကပါလုိ႕...........။ရွဳခင္းေတြလွမလွ ေ၀ဖန္ႀကပါအုံး။

 ေမတၱာျဖင့္
  သုစံ
 မတ္လ၊ ၂၈ရက္၊ ၂၀၁၅ခု။




Monday, March 23, 2015

ဂ်ပန္ ဥယာဥ္သုိ ႕ တေခါက္

                        ဂ်ပန္ ဥယ်ာဥ္သုိ႕ တေခါက္

                 မတ္လ ၁၄ရက္ေန႕ က စံဟုိေဆးျမိဳ့က ဂ်ပန္မိတ္ေဆြျဖစ္ဥယ်ာဥ္ကုိ အလည္တေခါက္ ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ 

                 ဒီမွာေနထုိင္သူ မည္သူမဆုိ တႏွစ္တခါ အခြန္ေဆာင္ရပါတယ္။ အခြန္ေဆာင္ရပုံက ျမန္မာျပည္နဲ႕ေတာ့ သိတ္မတူပါဘူး။ ဒီမွာအလုပ္လုပ္တဲ့သူတုိင္း ၂ပါတ္တခါျဖစ္ေစ၊ တလတခါျဖစ္ေစ လုပ္ခရရွိႀကပါတယ္။ လုပ္ခကုိ ခ်က္လက္မွတ္ျဖင့္ေပးေလ့ရွိျပီး ဗဟုိအစုိးရအခြန္နဲ႕ ျပည္နယ္အစုိးရ အခြန္တုိ႕ ကုိ ခန္႕မွန္း ျပီး ႏွဳတ္ယူထားေလ့ရွိပါတယ္။ ႏွစ္စဥ္ ဇန္န၀ါရီလမွာ ျပီးခဲ့တဲ့ ႏွစ္အတြက္ ၀င္ေငြဘယ္ေလာက္ရွိတယ္၊ ဘယ္ေလာက္အခြန္ေဆာင္ထားျပီးျပီ ဆုိတဲ့ စါရင္းစာရြက္ရရွိပါတယ္။ ဒီစာရြက္ေပၚမူတည္ျပီးေတာ့မွ အခြန္ေဆာင္ရတဲ့ ပုံစံမွာျဖည့္စြက္ျပီး ျပန္တင္ရတာပါ။ ဒီေတာ့မွ သူ႕အတြက္ အခြန္လြတ္ကင္းခြင့္ရွိတာေတြ ထည့္တြက္ျပီး ဘယ္ေလာက္ေဆာင္သင့္တယ္ဆုိတာတြက္ယူရတာပါ။ ကုိယ္ ေဆာင္ထားခဲ့တာက ေဆာင္သင့္တာထက္ပုိေနလွ်င္ အစုိးရက ျပန္ထုတ္ေပးပါတယ္။ လုိေနလွ်င္ေတာ့ ကုိယ္က ထပ္ေပးရတာေပါ့။ လြတ္ကင္းခြင့္ရွိတာေတြက အေျပာင္းအလဲရွိတတ္ေတာ့ ဒီလုပ္ငန္းကုိကြ်မ္းက်င္တဲ့သူေတြနဲ့လုပ္လွ်င္ ကုိယ္ရသင့္ ရထုိက္တာေတြျပန္ရႏုိင္တာေပါ့။ 

                     ဒါေႀကာင့္ အိမ္ကေန မုိင္ ၃၀ ေလာက္ေ၀းတဲ့ စံဟုိေဆးျမိဳ႕့ကုိ သြားခဲ့တာ။ အဲဒီက ေအးဂ်င့္က အခြန္ဌာနကထြက္လာတဲ့သူဆုိေတာ့ က်ြမ္းက်င္မွဳရွိတယ္။  ေန႕လည္ ၁၂နာရီခြဲေလာက္မွာ အခြန္ကိစၥ ျပီးသြားတယ္။ ဒီေတာ့ အဲဒီျမိဳ႕႕ က ကေမၻာဒီးယား စားေသာက္ဆုိင္မွာ သြားစားႀကျပီး ဂ်ပန္ဥယ်ာဥ္ကုိ သြားလည္ပတ္ႀကတာပါ။

                     ဥယ်ာဥ္ရွိတဲ့ ေနရာမွာ ႀကည့္စရာ ၃ခုရွိတယ္။ ဂ်ပန္ဥယ်ာဥ္၊ ေရွးေဟာင္းျမိဳ႕့ နဲ႕ တိရိစၦာန္ရုံပါ။ ဂ်ပန္ဥယ်ာဥ္က ဂ်ပန္ယဥ္ေက်းမွဳနဲ႕ တည္ေဆာက္ထားတာပါ။ ေရွးေဟာင္းျမိဳ႕ ဆုိတာက တုိးရစ္ေတြ လာလည္ျခင္ေအာင္ နဲ႕ ေရွးတုံးက အိမ္ပုံစံေလးေတြ ေဆာက္ထားတာ။ ဒီလုိေနရာမ်ိဳးမွာ စားေသာက္ဆုိင္ေလးေတြ၊ လက္ေဆာင္ပစၥည္းေရာင္းတဲ့ဆုိင္ေလးေတြရွိတယ္။ မႏၱေလး နန္းတြင္းဆုိ ဒီလုိလုပ္လုိ႕ သိတ္ေကာင္းေပါ့။ တိရိစၦာန္ရုံကေတာ့ ခေလးေတြ ကစားဘုိ႕ပါ။ ဒီထဲေတာ့ မသြားခဲ့ပါဘူး။

                      မတ္လလယ္ဆုိေတာ့ ေန႕ခင္းဆုိ ေတာ္ေတာ္ပူေနျပီ။ ၇၅ဒီကရီဖါရင္ဟုိက္ေလာက္ပူတဲ့ ေနေရာင္ေႀကာင့္ သြားရတာ ေတာ္ေတာ္ ပင္ပန္းလွတယ္။ ဒါေႀကာင့္ သစ္ပင္ရိပ္ေအာက္မွာ နား  နားျပီးမွ သြားရတယ္။

 

                     
                     ဒါကေတာ့ ေရွးတုံးက ေျပးတဲ့ ဓာတ္ရထားေလးေပါ့။ ဒီျမိဳ႕ေဟာင္း ေလးမွာဘဲ ပတ္ျခာလည္ေျပးတာပါ။
                                 ေရွးတုံးက စာတုိက္ကေလးေပါ့။
                             ေစာေစာကေတြ႕ခဲ့တဲ့ ဓာတ္ရထားေလး သြားေနတာပါ။

             ေရွးေခတ္က အိမ္ေလးေတြပါ။

              အိမ္တုိင္းရဲ႕ ေရွ႕မွာ ဒီအိမ္ေတြရဲ႕ သမုိင္းမွတ္တမ္းေတြကုိ ဖတ္ရွဳ ေလ့လာႏုိင္ပါတယ္။ အလံတုိင္နဲ႕ အေဆာက္အဦကေတာ့ ေရွးတုံးက ေက်ာင္းကေလးေပါ့။

                 စံဟုိေဆးမွာက ဗီယက္နမ္လူမ်ိဳးေတြေနတာမ်ားတယ္။ ဗီယက္နမ္ စစ္သမုိင္းျပကြက္ေလးနဲ႕ ဗီယက္နမ္ ေလွကေေလးတစင္းျပထားတာပါ။

                ေနရိပ္ တခုမွာ ခဏ နားျပီး ဘယ္လမ္းေႀကာင္းကသြားႀကမလဲလုိ႕ ေရြးခ်ယ္ ႀကပါတယ္။

                    ဂ်ပန္မိတ္ေဆြျဖစ္ဥယ်ာဥ္ အ၀င္၀က ဆုိင္းဘုတ္နဲ႕ ၀င္လွ်င္၀င္ျခင္းေတြ႕ရတဲ့ ေရကန္ပါ။ ဒီကန္ထဲမွာ ေရာင္စုံငါးေတြ၊ ဘဲငန္းေတြ၊ ဘဲေတြ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ကူးခတ္သြားလာေနႀကပါတယ္။



                   ေန႕ခင္း ေနျပင္းတဲ့ အခ်ိန္မုိ႕ ဓတ္ပုံရုိက္တဲ့သူ ေအးေဆးေဆးရုိက္ပါေစဆုိျပီး မိသားစုက သစ္ပင္ရိပ္ေအာက္မွာထုိင္၊ ပုံအေျပာေကာင္းသူကေျပာနဲ႕ေပါ့။



              ဒါေတြကေတာ့ ဥယ်ာဥ္အတြင္း လွတယ္ထင္တာေလးေတြ လုိက္ရုိက္ထားတာပါ။
                                 ရုိက္တဲ့သူကမေမာေပမဲ့  ေစာင့္ေနတဲ့သူေတြကေတာ့ ေမာပုံပန္းပုံရပါတယ္။
 ေျခပစ္လက္ပစ္ပါဘဲ။ မိသားစုေတြ ဒီထဲလာျပီး ဓာတ္ပုံရုိက္တဲ့သူေတြနဲ႕။ ေနရိပ္မွာ အပန္းေျဖေနႀကနဲ႕ လူေတြေတာ့ အေတာ္မ်ားသားကလား။

                                    ပန္းျခံကျပန္ထြက္လာျပီးေတာ့ တိရိစၦာန္ရုံဘက္သြားျဖစ္တယ္။  အျပင္ဘက္မွာရွိတဲ့ ရုပ္ပုံေလးေတြနဲ႕ ႀကိဳးတံတားကုိဓာတ္ပုံရုိက္ခဲ့ပါေသးတယ္။


 
                     တိရိစၦာန္ရုံထဲေတာ့ မ၀င္ေတာ့ဘူး။ ကားထားတဲ့ေနရာကုိ ျပန္လာေတာ့ ဗုဒၶကုန္းက တမာပင္တန္းေလးနဲ႕ တူလုိ႕ အသြားတုံးက မရုိက္ျဖစ္လုိက္တဲ့ လမ္းေလးကုိ အမိအရ ရုိက္ျပီးျပန္လာခဲ့ပါတယ္။
                        ကဲ...... ဒီပုိ႕စ္ကုိ ဖတ္ျပီးျပီဆုိေတာ့ စံဟုိေဆးက ဂ်ပန္ဥယ်ာဥ္ေလးကုိ တေခါက္ ေရာက္လုိက္ရသလုိ စိတ္ထဲမွာ ႀကည္လင္လန္းဆန္းသြားပါသလား။ မွတ္ခ်က္ေပးႀကပါအုံး။

ေမတၱာျဖင့္၊
သုစံ
မတ္လ၊ ၂၃ရက္၊ ၂၀၁၅ခု။