လာေရာက္ေသာဧည့္သည္မ်ား

Sunday, May 27, 2012

                           လက္တုိ႕ျပီးေတာ့  ေျပာလုိက္အုံးမယ္ (၄)

                မွတ္မိေသးတယ္။ ဟုိးတုံးကေပါ့။ ေန႕လည္ေန႕ခင္းအားေနႀကျပီဆုိရင္ ေတာင္ဘက္တဲထဲမွာေလ။ လဘက္သုတ္စားႀကတာ။ လဘက္သုတ္ဆုိလုိ႕ ပုဂံေသးေသးေလးနဲ႕ တပုံစီပုံျပီးသုတ္ထားတာလုိ႕ မထင္နဲ႕။ ေရာသုတ္တာ။ ဇလုံႀကီးနဲ႕ဗ်။ လူကလည္းမ်ား၊
စားအားကလည္းေကာင္းဆုိေတာ့  နည္းနည္းေလးသုတ္လုိ႕ဘယ္ရမလဲ။ လဘက္ရည္ႀကမ္း ကလည္း ပါေသးတယ္။ တေယာက္တမ်ိဳး ႀကံဳရာေျပာႀကလုိ႕သတင္းကလည္းအစုံေပါ့။ အတင္းအျဖင္း လုိ႕ဘဲေျပာမလား၊ အရပ္သတင္းလုိ႕ဘဲေျပာမလား။ အစုံဘဲ။ သတင္းစာ
ဆုိတာက ခုေလာေလာဆယ္ျဖစ္တာဘဲပါတာ။ ဒီစကား၀ုိင္းကေတာ့ ေလာေလာဆယ္လဲပါ၊ ေရွးအတိတ္က အေႀကာင္းအရာေတြလဲပါ ဆုိေတာ့ ပုိျပီးစုံတာေပါ့ေနာ္။ တေယာက္ မသိေသးတာကုိလဲ တေယာက္ကေျပာျပ။  " ေအး၊ ေအး၊ ေျပာပါအုံး၊ ေျပာပါအုံး၊ ငါမသိေသးလုိ႕ "  ဆုိျပီးေထာက္ေပးတဲ့သူကေထာက္ေပးနဲ႕ေပါ့။

                 ေဆာင္းတြင္းဆုိရင္လဲ အမွတ္ရေသးတယ္။သိတဲ့အတုိင္းပဲ။ပခုကၠဴ ကေႏြမွာပူေပမဲ့ ၊ ေဆာင္းတြင္းႀကေတာ့ ခုိက္ခိုက္တုံေအာင္
ေအးတာ။ ညႀကေတာ့ ေတာင္ဘက္တဲထဲမွာ သံျပားႀကီးခင္း၊ ထင္းေတြပုံ၊ မီးရွိဳ႕၊ ၀ုိင္းျပီးမီးလွဳံႀကတာေပါ့။အဲဒီအခ်ိန္ဆုိရင္ ထန္းပင္ျမစ္ေတြက
ေပၚတဲ့အခ်ိန္။ ေန႕လည္ခင္းက ၀ယ္ထားတဲ့ ထန္းပင္ျမစ္ေတြကုိ ေဒၚေဒၚက ဒုိင္ခံဖုတ္ေပးတယ္။ တုိ႕ ကလည္း ဒုိင္ခံစားေပးႀကတယ္။ တိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္ေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ လဘက္၀ုိင္းလုိဘဲ ဟုိေျပာဒီေျပာေပါ့။ တဲရဲ႕အျပင္ဘက္မွေတာ့ ႏွင္းေတြက်ေနတာမွဳံလုိ႕။ ျပန္ေရးရင္း
 ျပန္လြမ္းမိေသးတယ္။ တေယာက္နဲ႕တေယာက္ ရင္ႏွီးမွဳကလည္း ရႀကတာေပါ့ေနာ္။

                   ဒီလုိေပ်ာ္စရာေလးေတြ ရွိလုိ႕၊ အမွတ္ရစရာေလးေတြရွိလုိ႕၊တုိ႕တေတြႀကီးလာႀကျပီး ေရႀကည္ရာမ်က္ႏုရာ ရွာရင္းရန္ကုန္
ေရာက္လာႀကတယ္ဆုိပါေတာ့။ ဒါေပမဲ့ ဒီအေလ့အက်င့္ကုိမဖ်က္ပါဘူး။ ေမာင္ႏွမတေတြဆုံႀကတုိင္းလဘက္သုတ္ပြဲကေတာ့ ပါျမဲပါဘဲ။
 တခါတေလ ဘိတ္ကလာတဲ့ ငါးပုတ္ေျခာက္ကုိ ရြရြေလးေနေအာင္ မီးဖုတ္ ထုေထါင္းျပီး၊ ဆီေလးဖ်န္း၊သံပုရာရည္ေလးဖ်န္း၊ ေရေႏြႀကမ္းေလး
နဲ႕ေပါ့။  မည္းႀက၊ စကားေျပာႀကနဲ႕တရင္းတႏွီးပါဘဲ။

                   ကဲ ..ဒီမွာ ေျပာျခင္တာက ဒီလုိပါ။ စဥ္းစားႀကည့္ပါဦး။ ဒီလုိ၀ုိင္းေတြမွာ ေျပာတဲ့သူကတေယာက္ထဲရွိျပီး က်န္တဲ့သူေတြက
 ႏွဳတ္ဆိတ္ေနႀကမယ္ဆုိရင္။ ပ်င္းစရာ အေကာင္းဆုံးအခ်ိန္ေတြ၊ ေျပာေနတဲ့သူအတြက္ အထီးအက်န္ဆုံးအခ်ိန္ေတြ၊ ရင္းႏွီးကၽြမ္း၀င္မွဳ ပ်က္ျပားေနတဲ့ အခ်ိန္ေတြလုိ႕ မေျပာႏွိဳင္ဘူးလား။ ခုဆုိ အရင္လုိ တေနရာထဲေနႀက ေတာ့တာမဟုတ္ဘူး။ စင္ကာပူ၊ အေမရိကန္ဆုိျပီး
မုိင္ေပါင္းမ်ားစြာ ေ၀းကြာေနႀကရျပီ။ ဒီအခ်ိန္မွာ ခုလုိ ဘေလာ့ေလး ေပၚလာတာ ယခင္လုိ တရင္းတႏွီး ေျပာႀက၊ ဆုိႀက လုိ႕ ရတဲ့ အေျခအေနေလး ျဖစ္ေပၚလာတာမဟုတ္ပါလား။ ကြန္မင့္ေတြမွာ ၀ုိင္းေရးျခင္းျဖင့္ ယခင္လုိ ရင္းႏွီး ေႏြးေထြးမွဳေလးေတြ ေပၚေပါက္လာေစမွာပါ။

                      ကြန္မင့္ ေလးေတြမွာ ၀ုိင္းေရးသားႀကျခင္းျဖင့္ ေႏြးေထြးမွဳေလးေတြကုိ ေဖၚထုတ္ႀကပါစုိ႕။
                      တိတ္ဆိတ္ျခင္းကုိ ျဖိဳဖ်က္ႀကပါစုိ႕။

                      သုစံ
                     ( ေမလ၊ ၂၇ရက္၊ ၂၀၁၂ခု)

5 comments:

  1. ဒီပို႔စ္မွာ လုိက္ဖက္မဲ႔ ဓာတ္ပံုတစ္ပံု ပို႔ထားတယ္။ သံုးခ်င္ရင္ သံုးလို႔ရေအာင္လို႔

    ReplyDelete
  2. အေပၚမွာ တင္ထားတဲ့ပုံကုိ ကုိေမာင္ေမာင္ ေက်းဇူးျပဳတာပါ။ သူပုိ႕ေပးလုိ႕ထပ္ျပီးတင္လုိက္တာပါ။ ေက်းဇူးတင္ရွိပါတယ္။

    ReplyDelete
  3. ယေန႔ မွစၿပီး ဒီBlog ကို ၀င္ေရာက္လို႕ လာပါျပီ :)

    ReplyDelete
  4. ကြ်န္ေတာ္မမီွေပမဲ႔ ကြ်န္ေတာ္လြမ္းတယ္........
    ဒီလိုမ်ိဳးဘ၀ ေနာင္ျပန္ၿပီးမရေတာ႔ပါ...........'''''

    ReplyDelete
  5. I want to use to write comments with mm font. But now I'm not using my laptop. Ko aung phone took mine and I use his which don't have mm font. so I will write comments when I use back my laptop. I miss those days too.

    ReplyDelete