လာေရာက္ေသာဧည့္သည္မ်ား

Monday, May 28, 2012

                                  လက္တုိ႕ျပီးေတာ့ ေျပာလုိက္အုံးမယ္(၅)

                                  ဒီေန႕ ေမလ ၂၈ရက္ ၂၀၁၂ခု ေန႕မွာ အေမရိက ကုိ ေခတၱေရာက္ေနတဲ့ ဖားေအာက္ဆရာေတာ္ႀကီးကုိ ဆြမ္းကပ္ ဘုိ႕ စီစဥ္ထားတဲ့အတုိင္းကပ္ ျဖစ္ႀကပါတယ္။ ဒီ႕ မတုိင္ခင္တပါတ္ေလာက္ကတည္းက ဘာဟင္းေတြကပ္မယ္၊ ဘာေတြခ်က္မယ္နဲ႕ စီစဥ္ေနရတာ
မုိ႕ အဲဒီရက္ ကတည္းက ပုဗၺကုသုိလ္ေတြ ရေနတဲ့သေဘာေပါ့ေလ။ ဆရာေတာ္ႀကီးက သက္သတ္လြတ္ဘုန္းေပးျပီး သူနဲ့ပါလာတဲ့ သီလရွင္
ကလည္းသက္သတ္လြတ္ဘဲဘုန္းေပးတယ္လုိ႕သိထားပါတယ္။နံမည္ႀကီးဆရာေတာ္ တပါးျဖစ္လုိ႕ဆြမ္းကပ္ရာမွာ ကုိယ္တေယာက္
တည္းမဟုတ္ တျခးလူေတြနဲ႕လဲ ဆုံမွာျဖစ္တဲ့အျပင္ ကုိယ္႕မိတ္ေဆြေတြပါ လာမွာမုိ႕ သက္သတ္လြတ္ဒန္ေပါက္တပြဲ မွာထားခဲ့ပါတယ္။
အသားစားတဲ့သူေတြအတြက္လည္းအဆင္ေျပေအာင္ ႀကက္သားဟင္းတပြဲလည္းခ်က္ယူခဲ့ပါတယ္။
                       အထက္ကပုံကေတာ့ အခ်ိဳပြဲ အတြက္ သီးႏွံေတြကုိ လွီးျဖတ္ေနတာပါ။
                                   ဒါက ဆရာေတာ္ ဆြမ္းဟင္းအတြက္ ခ်က္ထားတာေတြေပါ့။
                    ခ်ဥ္ေပါင္ဟင္းကေတာ့ မရုိက္လုိက္ရဘူး။  ဒါေတြက မတုိင္မွီေန႕ကတည္းကလုပ္ေနတာပါ။

                              ၂၈ရက္ေန႕မနက္ ၈နာရီ၃၀မီးနစ္မွာ အိမ္ကထြက္ျဖစ္ပါတယ္။
                         လမ္းမွရုိက္ထားတဲ့ပုံေလ။ ျမင္ေနရတဲ့ ေတာင္တန္းႀကီးေတြေပၚမွာရွိတဲ့ သစ္ေတာထဲက အိမ္တလုံးကုိ ခဏ ငွားျပီး
                        ဆရာေတာ္ႀကီး သတင္းသုံးတာပါ။
                       
                                    သီတင္းသုံးတဲ့ေက်ာင္းက        သီးျခားရပ္ကြက္ေလးျဖစ္လုိ႕ ေတာ္ေတာ္ရွာယူရပါတယ္။ဒါေက်ာင္းရဲ႕ပုံပါ။


                     ဆြမ္းမစားခင္  ဆရာေတာ့ႀကီးကုိ ဖူးေတြ႕ျပီးေတာ့  ခြင့္ျပဳခ်က္ေတာင္းျပီး ရုိက္ခဲ့တဲ့ပုံပါ။
                           ေန႕လည္ ၁၁ နာရီထုိးေတာ့ ဆရာေတာ္ႀကီးဆြမ္းဘုန္းေပးေတာ့မွာျဖစ္ပါတယ္။ ပါလာတဲ့ ဟင္းခြက္ေတြကုိ တပုဂံစီ ယူျပီး တပုဂံျခင္းကပ္ရပါတယ္။ ဆြမ္းအကပ္ခံျပီးတဲ့ေနာက္ဆရာေတာ္ႀကီးကဆြမ္းမ်ား၊ ဆြမ္းဟင္းမ်ားကုိ သူ႕ သပိတ္ထဲ ထဲ့ျပီးမွ
 ဘုန္းေပးတာပါ။
                          
                             ဆြမ္းဘုန္းေပးျပီးေတာ့ ဆရာေတာ္ႀကီးက ေက်ာင္းအေပၚထပ္တက္ျပီး သြားတုိက္ ပါးစပ္ေဆး သန္႕ရွင္းေရးျပဳလုပ္ပါတယ္။ ဒီအခ်ိန္မွာ ေအာက္ထပ္မွာ လာတဲ့သူေတြက ေန႕လည္စာစားႀကတာေပါ့။  စားေသာက္ျပီးတဲ့အခါမွာ  လာတဲ့သူေတြထဲက တရားနဲ႕
ပါတ္သက္ျပီးေမးစရာရွိလွ်င္ ေျဖရေအာင္ ေအာက္ထပ္ျပန္ဆင္းလာျပီး တရားနဲ႕ပါတ္သက္လုိ႕ရွင္းလင္းေပးပါတယ္။
     
                      ဒီပုံက ဆရာေတာ္ႀကီး ရွင္းလင္းေျပာျပေနတုံး  ရုိက္ထားတဲ့ပုံပါ။ ၀မ္းသာႀကည္ႏူးရလုိ႕ မုဥၥေစတနာလုိ႕
                    ေျပာရမွာေပါ့ေနာ္။
 
                      ေမးျမန္းစရာမရွိေတာ့ဘူးဆုိရင္ ဆရာေတာ္ႀကီးက အေပၚထပ္ျပန္ႀကြသြားပါတယ္။
                      ဆရာေတာ္ႀကီးကျပံဳးျပံဳး၊  ျပံဳးျပံဳး နဲ႕ စကားေျပာတတ္ပါတယ္။   ျပန္ေတြးရင္ း  ဆြမ္းကပ္ခဲ့ရတဲ့  ေကာင္းမွဳကုိ ၀မ္းသာရလုိ႕
                     ပရေစတနာ လုိ႕ဆုိရမေပါ့ေနာ္။

                       ခုလုိ ေကာင္းမွဳေတြကုိ  ေ၀မွ်ခံစားရေအာင္လုိ႕ ဒီ post ေလးကုိ အျမန္တင္ေပးလုိက္တာပါ။ကဲ ျပဳခဲ့သမွ်
                      အမွ်ေ၀လုိက္ပါတယ္။  သာဓုေခၚေတာ္မူႀကပါကုန္။
       
                       သုစံ
                       ေမလ၊ ၂၈ရက္ေန႕၊  ၂၀၁၂ခု
              
                     
                

Sunday, May 27, 2012

                           လက္တုိ႕ျပီးေတာ့  ေျပာလုိက္အုံးမယ္ (၄)

                မွတ္မိေသးတယ္။ ဟုိးတုံးကေပါ့။ ေန႕လည္ေန႕ခင္းအားေနႀကျပီဆုိရင္ ေတာင္ဘက္တဲထဲမွာေလ။ လဘက္သုတ္စားႀကတာ။ လဘက္သုတ္ဆုိလုိ႕ ပုဂံေသးေသးေလးနဲ႕ တပုံစီပုံျပီးသုတ္ထားတာလုိ႕ မထင္နဲ႕။ ေရာသုတ္တာ။ ဇလုံႀကီးနဲ႕ဗ်။ လူကလည္းမ်ား၊
စားအားကလည္းေကာင္းဆုိေတာ့  နည္းနည္းေလးသုတ္လုိ႕ဘယ္ရမလဲ။ လဘက္ရည္ႀကမ္း ကလည္း ပါေသးတယ္။ တေယာက္တမ်ိဳး ႀကံဳရာေျပာႀကလုိ႕သတင္းကလည္းအစုံေပါ့။ အတင္းအျဖင္း လုိ႕ဘဲေျပာမလား၊ အရပ္သတင္းလုိ႕ဘဲေျပာမလား။ အစုံဘဲ။ သတင္းစာ
ဆုိတာက ခုေလာေလာဆယ္ျဖစ္တာဘဲပါတာ။ ဒီစကား၀ုိင္းကေတာ့ ေလာေလာဆယ္လဲပါ၊ ေရွးအတိတ္က အေႀကာင္းအရာေတြလဲပါ ဆုိေတာ့ ပုိျပီးစုံတာေပါ့ေနာ္။ တေယာက္ မသိေသးတာကုိလဲ တေယာက္ကေျပာျပ။  " ေအး၊ ေအး၊ ေျပာပါအုံး၊ ေျပာပါအုံး၊ ငါမသိေသးလုိ႕ "  ဆုိျပီးေထာက္ေပးတဲ့သူကေထာက္ေပးနဲ႕ေပါ့။

                 ေဆာင္းတြင္းဆုိရင္လဲ အမွတ္ရေသးတယ္။သိတဲ့အတုိင္းပဲ။ပခုကၠဴ ကေႏြမွာပူေပမဲ့ ၊ ေဆာင္းတြင္းႀကေတာ့ ခုိက္ခိုက္တုံေအာင္
ေအးတာ။ ညႀကေတာ့ ေတာင္ဘက္တဲထဲမွာ သံျပားႀကီးခင္း၊ ထင္းေတြပုံ၊ မီးရွိဳ႕၊ ၀ုိင္းျပီးမီးလွဳံႀကတာေပါ့။အဲဒီအခ်ိန္ဆုိရင္ ထန္းပင္ျမစ္ေတြက
ေပၚတဲ့အခ်ိန္။ ေန႕လည္ခင္းက ၀ယ္ထားတဲ့ ထန္းပင္ျမစ္ေတြကုိ ေဒၚေဒၚက ဒုိင္ခံဖုတ္ေပးတယ္။ တုိ႕ ကလည္း ဒုိင္ခံစားေပးႀကတယ္။ တိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္ေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ လဘက္၀ုိင္းလုိဘဲ ဟုိေျပာဒီေျပာေပါ့။ တဲရဲ႕အျပင္ဘက္မွေတာ့ ႏွင္းေတြက်ေနတာမွဳံလုိ႕။ ျပန္ေရးရင္း
 ျပန္လြမ္းမိေသးတယ္။ တေယာက္နဲ႕တေယာက္ ရင္ႏွီးမွဳကလည္း ရႀကတာေပါ့ေနာ္။

                   ဒီလုိေပ်ာ္စရာေလးေတြ ရွိလုိ႕၊ အမွတ္ရစရာေလးေတြရွိလုိ႕၊တုိ႕တေတြႀကီးလာႀကျပီး ေရႀကည္ရာမ်က္ႏုရာ ရွာရင္းရန္ကုန္
ေရာက္လာႀကတယ္ဆုိပါေတာ့။ ဒါေပမဲ့ ဒီအေလ့အက်င့္ကုိမဖ်က္ပါဘူး။ ေမာင္ႏွမတေတြဆုံႀကတုိင္းလဘက္သုတ္ပြဲကေတာ့ ပါျမဲပါဘဲ။
 တခါတေလ ဘိတ္ကလာတဲ့ ငါးပုတ္ေျခာက္ကုိ ရြရြေလးေနေအာင္ မီးဖုတ္ ထုေထါင္းျပီး၊ ဆီေလးဖ်န္း၊သံပုရာရည္ေလးဖ်န္း၊ ေရေႏြႀကမ္းေလး
နဲ႕ေပါ့။  မည္းႀက၊ စကားေျပာႀကနဲ႕တရင္းတႏွီးပါဘဲ။

                   ကဲ ..ဒီမွာ ေျပာျခင္တာက ဒီလုိပါ။ စဥ္းစားႀကည့္ပါဦး။ ဒီလုိ၀ုိင္းေတြမွာ ေျပာတဲ့သူကတေယာက္ထဲရွိျပီး က်န္တဲ့သူေတြက
 ႏွဳတ္ဆိတ္ေနႀကမယ္ဆုိရင္။ ပ်င္းစရာ အေကာင္းဆုံးအခ်ိန္ေတြ၊ ေျပာေနတဲ့သူအတြက္ အထီးအက်န္ဆုံးအခ်ိန္ေတြ၊ ရင္းႏွီးကၽြမ္း၀င္မွဳ ပ်က္ျပားေနတဲ့ အခ်ိန္ေတြလုိ႕ မေျပာႏွိဳင္ဘူးလား။ ခုဆုိ အရင္လုိ တေနရာထဲေနႀက ေတာ့တာမဟုတ္ဘူး။ စင္ကာပူ၊ အေမရိကန္ဆုိျပီး
မုိင္ေပါင္းမ်ားစြာ ေ၀းကြာေနႀကရျပီ။ ဒီအခ်ိန္မွာ ခုလုိ ဘေလာ့ေလး ေပၚလာတာ ယခင္လုိ တရင္းတႏွီး ေျပာႀက၊ ဆုိႀက လုိ႕ ရတဲ့ အေျခအေနေလး ျဖစ္ေပၚလာတာမဟုတ္ပါလား။ ကြန္မင့္ေတြမွာ ၀ုိင္းေရးျခင္းျဖင့္ ယခင္လုိ ရင္းႏွီး ေႏြးေထြးမွဳေလးေတြ ေပၚေပါက္လာေစမွာပါ။

                      ကြန္မင့္ ေလးေတြမွာ ၀ုိင္းေရးသားႀကျခင္းျဖင့္ ေႏြးေထြးမွဳေလးေတြကုိ ေဖၚထုတ္ႀကပါစုိ႕။
                      တိတ္ဆိတ္ျခင္းကုိ ျဖိဳဖ်က္ႀကပါစုိ႕။

                      သုစံ
                     ( ေမလ၊ ၂၇ရက္၊ ၂၀၁၂ခု)

Friday, May 25, 2012

လက္တုိ႕ျပီးေတာ့ ေျပာလုိက္အုံးမယ္(၃)

                               လက္တုိ႕ျပီးေတာ့  ေျပာလုိက္အုံးမယ္ (၃)

                                ဘေလာ့ေလးတခု လုပ္ပါလား-ဟု သမီးက ခဏခဏ  ေျပာဘူးသည္။ ကုိယ္ဖတ္ေနမိသည္မ်ားက အမ်ားႏွင့္ဆုိင္ေသာ
ဘေလာ့မ်ားသာ။ ဒီေတာ့ ဘေလာ့တခု လုပ္ျပီးလွ်င္ ေရးစရာ  အေႀကာင္းေတြရွာရမည္။အားလုံးႏွင့္ပါတ္သက္ေသာ စာမ်ားလည္းျဖစ္သင့္သည္။
ဘေလာ့လုပ္ျပီး တလမွ တေစာင္ေလာက္၊ ႏွစ္လမွ တေစာင္ေလာက္တင္လုိ႕လည္းမေကာင္း။ လူတုိင္းႏွင့္မဆုိင္ေသာ ဘေလာ့မ်ားကုိလည္း ဘေလာ့ရွာေဖြေနရင္းေတြ႕ဘူးပါသည္။ ဒါေပမဲ့ အမွတ္တမဲ့ပင္။ အေလးထားမႀကည့္မိခဲ့။   ကုိေက်ာ္ေစက ေဖ့ဘြတ္မွာ မိသားစုအတြက္ေရးရင္
ရသည္ ေျပာလုိ႕ ေဖ့ဘြတ္ကုိေလ့လာႀကည့္မိသည္။ အမ်ားအားျဖင့္ (gossip) မ်ားကုိသာေတြ႕ရသည္။
                                   ဒီေနရာမွာ မာႀကီးရဲ႕ (gossip) ကုိသုံးလုိက္ျခင္းပါ။ ေက်ာင္းကထြက္ကတည္း အဂၤလိပ္စာကုိ မေလ့လာျဖစ္ေတာ့။
 မာႀကီးက ဒီစကားလုံးသုံးလုိက္ေတာ့ ပထမ ဘာကုိဆုိလုိမွန္း အေသအခ်ာမသိ။ အဘိဓာန္မွာရွာႀကည့္ေတာ့မွ အတင္းအျဖင္းေျပာသည္
 ဆုိတာသိရသည္။ ဒီစကားလုံးအတြက္ မာႀကီးသည္ ကုိယ့္ရဲ႕ ဆရာပါေပ။
                                    ဒါေႀကာင့္ေဖ့ဘြတ္ကုိသိတ္မႀကိဳက္။ လုံျခံဳမွဳလည္းနည္းသည္ထင္မိသည္။ လက္တုိ႕ျပီးေတာ့(၂) ကုိေရးျပီးေတာ့
 ကုိေမာင္ေမာင္က အႀကံျပဳလာသည္။ ဘေလာ့တခုလုပ္ပါလားတဲ့။ မိသားစုဘဲဖတ္လုိ႕ ရတဲ့ဘေလာ့ လုပ္လုိ႕ရတယ္လုိ႕သူက
အႀကံေပးလာသည္။ ဒီေတာ့ ကုိယ္ကလည္း ဘေလာ့ေတြဖတ္ေနတဲ့သူဆုိေတာ့ ဘေလာ့လုပ္နည္းကုိ ရွာေဖြေလ့လာမိသည္။ ဘေလာ့ဆရာႀကီးညီလင္းဆက္ ေရးထားတဲ့ ဘေလာ့လုပ္နည္းကုိ ရွာေတြ႕လုိ႕ဖတ္ႀကည့္ေတာ့အမ်ားႏွင့္မဆုိင္ေသာ ဘေလာ့ လုပ္နည္းကုိ
ေတြ႕လာသည္။ ဒီေတာ့ ဒီနည္းကုိအသုံးခ်ျပီး ဒီဘေလာ့ေလးကုိ တည္ေဆာက္ျဖစ္တာပါ။
                                        သမီး၊ ကုိေက်ာ္ေစ၊ ကုိေမာင္ေမာင္၊ ညီလင္းဆက္တုိ႕ ကုိေက်းဇူး အထူးတင္မိပါသည္ဟု ဒီအမွတ္(၃) အစမွာေျပာပါရေစ။
                                         အမွတ္(၂) ကုိေရးျပီးေတာ့ ေ၀ဖန္ခ်က္ေတြကုိေစာင့္ႀကည့္မိသည္။၂ေယာက္က ေရးေပးလာသည္။ဒီ၂ေယာက္
ေရးေပးလာေသာ မွတ္ခ်က္မ်ားကုိ ဖတ္ႀကည့္မိေတာ့ အလြန္တန္ဘုိးရွိေသာ မွတ္ခ်က္မ်ားျဖစ္ေနေႀကာင္းေတြ႕ရသည္။ ဒီအေႀကာင္းကုိ
ေျပာပါရေစ။
                                        ပထမ မွတ္ခ်က္ က ကုိေမာင္ေမာင္ထံမွျဖစ္သည္။ ( ေဒၚေအး ကိုက်ေနာ္လဲ နဲနဲမွီတယ္္။ သူ႔အေၾကာင္းေကာင္းတာ
တစ္ခုက ေန႔စဥ္မျပတ္ ဘုရားရွိခိုးတာပဲ။ဝတ္္မျပတ္သြားေအာင္ ေတာ္ေတာ္အေလးထားတာပါ။ က်ေနာ္ ၁၀တန္းတုန္းက စာၾကည္႔ရင္း
 ေလ ႔လာမိတာပါ သူ႔ဝီရိယကို သေဘာက်လို႔ အေမြွးတိုင္ပူေဇာ္ဖို႔ အျမဲ ပိုက္ဆံက်ေနာ္ကထုတ္ေပးျပီး ကုသိုလ္ယူခဲ႔ေသးတယ္။
  သိတာေလးနဲနဲ ထပ္ျဖည္႔ေပးတာပါ။)
                                              ဒုတိယမွတ္ခ်က္ ကုိေက်ာ္ေစ ေပးတာပါ။( ေဒၚေအး မေျပာရဲတဲ့ ကိုကိုး  ဆိုတာကိုေတာ့ က်ေနာ္က သိျပီးသားဗ်  ... ဘြားဘြားရွိတုန္းကလဲ ေျပာဖူးတယ္ ...အေမႀကီးစန္းျပန္ျပန္ေျပာတာေတြလဲ ၾကားဖူးတယ္ဗ်...ေဒၚေအးကို မွတ္မိတာေတာ့
ကိုေလး(ဦးခ်စ္ခိုင္) နဲ႕ တြဲျပီး ေျပာရလိမ့္မယ္ေဒၚေအးကို ကိုေလးက အေတာ္စတယ္ ခါးကေနသိုင္းျပီး ခဏခဏ ေပြ႕ခ်ီျပီး ရမ္းေလ့
ရွိတယ္ ... တခါတခါ ထမိန္ဆြဲခၽြတ္ ျပီးေတာ့ စေလ့ရွိတယ္  အဲဒါေတာ့ မွတ္မိတယ္... ေဒၚေအးမွာ ေဒၚဖြားဟန္ ဆိုတဲ့ အစ္မရွိတာလဲ မွတ္မိတယ္ ... ေဒၚဖြားဟန္က ေျပာင္းဖူးဖတ္ေဆးလိပ္ႀကီးေသာက္သလား လို႕ဘဲ ခပ္ေရးေရးဘဲမွတ္မိတယ္ ... kk)
                                                  ဒီမွတ္ခ်က္၂ခု ကုိဖတ္ျပီး အဘိဓမၼာ သင္တန္းတုံးကဆရာေတာ္ေတြသင္ခဲ့တာ   ျပန္အမွတ္ရမိတယ္။
 ျမတ္စြာဘုရားက ေဟာတယ္တဲ့။ကုသုိလ္၊အကုသုိလ္ ဆုိတာ  ျမင္၊ ႀကား၊ နံ၊ စား၊ေတြ႕ထိ၊ ေတြး  တဲ့အာရုံ၆ပါးေႀကာင့္ ျဖစ္တာမဟုတ္ဘူး။  အာရုံနဲ႕ေတြ႕တဲ့ အခါသင့္တင့္ေအာင္ ႏွလုံးသြင္းျခင္း( ေယာနိေသာမနသိကာရ)၊ မသြင္းျခင္း (အေယာနိေသာမနသိကာယ)ႏွင့္ဆုိင္ပါသတဲ့။ သင့္တင့္ေအာင္ႏွလုံးသြင္းရင္ ကုသုိလ္တရားျဖစ္ျပီး၊ မသြင္းတတ္ရင္ အကုသုိလ္ျဖစ္ပါသတဲ့။ ဒီမွတ္ခ်က္ ႏွစ္ခုက ဒီတရားကုိ ထင္ရွားစြာ မေပၚလြင္ေစဘူးလား။
                                                     ကုိေက်ာ္ေစ ေျပာသလုိ ေဒၚေအးမွာေဒၚဖြားဟန္ဆုိတဲ့အမတေယာက္
ရွိပါတယ္။ သူတုိ႕ပုံကိုလဲ မွတ္မိေအာင္တင္လုိက္ပါတယ္။  သူ႕မွာသမီးတေယာက္၊ သားတေယာက္လည္းရွိတယ္။ သမီးနံမည္ကေတာ့ မသန္းညြန္႕လုိ႕ေခၚတယ္လုိ႕မွတ္မိေနပါတယ္။ မခ်ိဳ ငယ္ငယ္က သူထိန္းခဲ့တာေပါ့။
            မသန္းညြန္႕ထိန္းေနတဲ့အခ်ိန္တုံးက တခါမွာမမျမကားနဲ႕ ေရႊတန္႕တစ္ဘုရားကုိသြားဖူးႀကတုံးက ဘုရားရင္ျပင္ေတာ္ေပၚက ေႀကးေခါင္းေလာင္းႀကီးေဘးနားမွာ
လွ်ပ္တပ်က္ရုိက္ခဲ့တဲ့ပုံပါ။ အဲဒီအေခါက္ မွာပါခဲ့တဲ့သူေတြရဲ႕ ပုံေတြေပါ့။ ပုံေပၚကုိ ကလစ္လုိက္ရင္ ပုံႀကီးထြက္လာမွာပါ။ မသန္းညြန္႕ ရင္ခြင္ထဲမွာထုိင္ေနသူကေတာ့ မခ်ိဳပါ။ ေနာင္ေတာ့မသန္းညြန္႕လည္း အိမ္ေထာင္က်ျပီး မီးဖြါးတဲ့အခ်ိန္မွာဆုံးသြားတယ္လုိ႕ ႀကားပါတယ္။
သားကေတာ့ ကြ်ဲတဲရြာမွာ ဘုန္းႀကီး၀တ္ေနပါတယ္တဲ့။ ေဒၚေအးဘ၀ရဲ႕ ေနာက္ဆုံးကာလေတြမွာ ဥပုဒ္ေန႕ဆုိ သားရဲ႕ေက်ာင္းကုိသြားျပီး
ဥပုဒ္သီတင္းေဆာက္တည္ေလ႕ရွိတယ္လုိ႕ သိရပါတယ္။ ဒါေႀကာင့္ သူကြယ္လြန္ေတာ့ ရဟန္းမယ္ေတာ္ ဆုိျပီး စည္စည္ကားကားရွိခဲ့ပါသတဲ့။
                                                        မွတ္ခ်က္ ႏွစ္ခုအေပၚ ကေန ေကာက္ခ်က္ဆဲြျပီး ေရးလုိက္တာနည္းနည္းရွည္သြားျပီ။
 စိတ္ကူးထဲမွာ ပထမေရးမယ္လုိ႕ရည္ရြယ္ထားတာက ဒါမဟုတ္ပါဘူး။ ဆက္ ေရးရင္သိတ္ရွည္သြားမွာမုိ႕ ဒီအပါတ္ေတာ့ဒီေလာက္ပါဘဲ။
                                 မွတ္ခ်က္ကေလးေတြေလာက္ေတာ့ ေရးႏုိင္ႀကမယ္ထင္ပါတယ္။
                                 သုစံ

Wednesday, May 23, 2012

အားလုံး မဂၤလာပါ

                      ဘေလာ့ေပၚမွာ ခုေတာ့ျမန္မာ စာလုံး တင္တတ္ျပီျဖစ္လုိ႕
                     လက္တုိ႕ျပီးေတာ့ေျပာလုိက္အုံးမယ္-၃ ကုိမႀကာမွီ တင္ျဖစ္မွာပါ။
                     ခုဘေလာ့ကုိ မိသားစုအားလုံးႀကည့္လုိ႕ရေအာင္ ႀကိဳးစားေပမဲ့
                     ဂ်ီေမးနဲ႕အေကာင့္ဖြင့္ထား       သူေတြကုိဘဲ  ႀကည့္ခြင့္ေပးလုိ႕
                      ရေနပါတယ္။ ႏြယ္မာ ကရာဟူးအကာင့္ျဖစ္ျပီး၊ ကုိဖုိးပါက
                    လဲ ဂူးဂဲ အေကာင့္ျဖစ္ေနလုိ႕ စါရင္းထဲထဲ့လုိ႕မရဘူးျဖစ္ေနပါတယ္။
                    က်န္တဲ့သူေတြကေတာ့ခုဆုိႀကည့္ လုိ႕ ရေလာက္ျပီလုိ႕ထင္ပါတယ္။
                     ရ၏၊မရ၏ ဆုိတာကုိမွတ္ခ်က္ေပးပါအုံး။
                     မရလွ်င္ ဘယ္လုိလုပ္ရမလဲ ဆုိတာနည္းရွာရအုံးမွာမုိ႕ပါ။
                     ကုိေမာင္ေမာင္ရဲ႕ ဘေလာ့လဲ ဖတ္ရေအာင္ INVITE လုပ္မေပးဘူးလား။

                    ေက်းဇူးတင္စြာျဖင့္

                     သုစံ

                    ေမလ၊ ၂၃ရက္၊ ၂၀၁၂ခု


Tuesday, May 22, 2012



greeting

Hi
     Have a good day!
     I'm starting my blog now. But I do not know how  to write Burmese font on my blog.
     But I think , I'll find the way later.
     Thu San